موضوع این کتاب، عزاداری حضرت سیدالشهداء (ع) و سیر تاریخی واقعه کربلا است. تمام مطالب به صورت مستند و از منابع دست اوّل موجود نقل شده است. عمدهترین منابع این اثر، چهار کتاب میباشد:
– مقتل امام حسین (ع)، به روایت ابومخنف لوط بن یحیی ازدی (م ۱۷۵ ق). این کتاب جزء کتب مفقود است؛ ولی شاگرد وی، هشام کلبی، آن را در کتاب خویش،مقتل الحسین، روایت نموده و طبری همه آن را در تاریخ خود آورده است. و آنچه در عبرات المصطفین آمده، از تاریخ طبری گرفته شده است.
– أنساب الأشراف، تألیف احمد بن یحیی بلاذری (م ۲۵۰ ق). در این کتاب، و به ویژه در بخش مقتل سیدالشهداء (ع)، مطالب ارزنده وجود دارد.
– ترجمه امام حسین(ع)، از کتاب طبقات الکبری، تألیف ابن سعد (م ۲۳۵ ق). این بخش از کتاب، که مدتها مفقود بود و در دورههای چاپی کتاب وجود نداشت، اولین بار به وسیله علّامه محمودی به طور کامل در پاورقی ترجمه امام حسین (ع) از تاریخ دمشق به چاپ رسید و پس از آن نیز به طور مستقل با تحقیق پژوهشگر فقید مرحوم سید عبدالعزیز طباطبائی (قدس سره) منتشر شد.
– الأخبار الطوال، تألیف ابوحنیفه دینوری (م۲۸۵ ق).
کتابهای چهارگانه فوق در تألیف این اثر نقش محوری داشتهاند؛ هر چند از دیگر کتب معتبر تاریخی نیز فراوان استفاده شده است.